De sensatiezuchtige manier waarop Omroep Brabant journalistiek bedrijft over de Reekse gezinsmoord maakt mij boos. Stelselmatig noemt deze zender de namen van slachtoffers. Dit is niet alleen kwetsend voor de familie en omgeving van deze slachtoffers, maar ook volstrekt onnodig voor de verslaggeving.

Mediamakers moeten er zich bewust van worden wat het voor slachtoffers en nabestaanden betekent als steeds hun naam wordt genoemd in de berichtgeving. De Schiedammer parkmoord dient journalistiek als voorbeeld. Deze zaak kreeg aanvankelijk de naam van het slachtoffer. De moeder merkte (in De Leugen Regeert) terecht op dat het om een mens van vlees en bloed gaat en niet om een zaak. Sindsdien wordt over de Schiedammer Parkmoord gesproken.

Ook het telkens teruglezen van de (familie)naam is pijnlijk voor nabestaanden. Omroep Brabant maakt zich hier consequent schuldig aan. Ik heb op de redactie van de regionale zender geprobeerd de discussie te voeren, naar aanleiding van de schoolmoord in Hoogerheide. Omroep Brabant stelt dat het zo volledig mogelijk verslag wil doen. Voor de omgeving hoeft dit niet, die weten toch wel om wie het gaat.

Wel brengt het noemen van namen een kil nieuwsfeit dichterbij. Maar gaat dat belang boven dat van de slachtoffers en nabestaanden? Ik vond en vind van niet. Toch weigerde Omroep Brabant intern de ethische discussie te voeren. Wel ‘vergat’ ik uit protest als bulletinlezer vaak de achternaam van het slachtoffer van de Hoogerheidese schoolmoord voor te lezen. Het is er daarna niet beter op geworden.

Ook verdachten en daders komen bij Omroep Brabant slecht weg. Zo noemt de omroep evenals SpitsNieuws de naam van de pedoseksuele Bossche zwemleraar voluit. Het argument: “het is op internet tocht terug te vinden.” Ik denk dat een journalistiek medium zich daar niet door moet laten leiden, maar een eigen afweging maken. Het publiek mag verwachten dat bij een journalistiek medium professionals werken. Zij dienen bewuster om te gaan met het openbaar maken van gegevens dan de ‘gewone’ man of vrouw.

In Reek speelt er nog iets anders. Door het noemen van de naam van de 42-jarige vrouw noem je indirect ook de naam van de 41-jarige verdachte. Het bewijst de sensatiezucht van Omroep Brabant. Uit commercieel belang heeft een publieke zender dat helemaal niet nodig. Misschien is het toch goed dat de regionale omroep onder Hilversum komt te vallen. Dan kunnen de ethische normen van bovenaf worden opgelegd, want naar de werkvloer weigert de redactieleiding van Omroep Brabant te luisteren. Ik heb het dan over eindredacteuren Anouschka Moerel en Jos Schaeken, hoofd nieuwe media Tim Zunneberg en hoofdredacteur Henk Lemckert. Kijk als jullie namen noemen, dan kan ik dat ook.