Ik veronderstel van een computer dat deze dienstbaar is aan de mens. Een computer is namelijk een hulpmiddel bij onze dagelijkse activiteiten. Ik zit er dan ook totaal niet op te wachten dat een computer zich autonoom gaat gedragen. Het is al erg genoeg dat mijn zoontje een eigen willetje heeft, laat staan dat een computer zich schuldig maakt aan zelfbestuur.
Doorgaans doet mijn laptop exact wat ik van hem vraag. Echter, afgelopen zaterdag gooide het besturingssysteem roet in het eten. Windows 10 vond het tijd voor een grondige update. Aan mij werd ‘even geduld’ gevraagd. Gezien de traagheid waarmee deze updates werden geïnstalleerd werd mijn geduld danig op de proef gesteld. Ik wil niet dat Windows eigenhandig updates gaat uitvoeren, want hiermee wordt mijn autonomie aangetast.
‘Even’ is trouwens ook een ontzettend betrekkelijk begrip. Ik snap best dat op een mensenleven twee uur niet lang is, maar als je tweeënhalfuur voor de deadline van je radioprogramma zit dan breekt het zweet je toch wel uit als de update na een uur en driekwartier nog steeds niet is afgerond. Gedurende de update mag de computer niet worden afgesloten. Hierdoor kon is zaterdag ook niet in de auto stappen om naar de studio te rijden. Op zo’n moment is mijn geduld ‘even’ zoek.
Machteloos kijk ik naar het blauwe scherm, waarop de procenten tergend langzaam toenemen en zeker niet evenredig met mijn woede. Ik had het kookpunt al veel eerder bereikt. Ik voel mij gevangen door Microsoft en heb de neiging mijn laptop door het raam te smijten, wetende dat ik daarmee mijn eigen Windows in gooi, want dan ben ik mijn voorbereiding zeker kwijt. Stuurloos staar ik dus maar naar het scherm in afwachting van het moment dat ik mijn laptop weer kan opstarten.
Op Twitter lees ik vandaag de quote van @Filosoof: “Durf een besluit te nemen. Als jij niet besluit, kiest het leven voor je.”
Durf een besluit te nemen. Als jij niet besluit, kiest het leven voor je.
— Filosoof (@FiIosoof) October 26, 2016
Graag wil ik hier een variant op voorstellen: “Durf voor Apple te kiezen, want anders kiest Microsoft voor jou.” Wellicht vind jij mij nu wat pathetisch. Toch ben ik ervan overtuigd dat ons leven tegenwoordig zo afhankelijk is van computers dat er niets hoogdravends is aan de vergelijking tussen mijn besturingssysteem en het leven.
Windows en dus Microsoft wil niets liever dan mijn computergebruik bepalen. En heus: ik ben ontzettend blij dat mijn agenda en mail synchroniseren met mijn notebook, laptop en Windowsphone, maar ik wil wel graag zelf de controle houden. Ik hecht dan ook grote waarde aan mijn zelfbeschikkingsrecht. Het is wat mij betreft dan ook prima dat Windows mijn computer bestuurt, maar aan mijn leven geef ik toch echt liever zelf sturing!
