Geïrriteerd reden wij vorige week van Uden naar Wilbertoord. Door wegwerkzaamheden moesten we namelijk een omweg maken. We gingen ons zoontje wegbrengen, zodat we zelf een avondje uit konden gaan. Mijn vrouw had zin om te dansen op de popmuziek uit de jaren dat wij nog (bijna) wekelijks naar de Kobus in Zeeland gingen. Die muziek werd gedraaid in De Pul in Uden tijdens het derde Altooooh!-feestje.
Nadat we ons zoontje hadden achtergelaten bij de ouders van mijn echtgenote besloten we over Odiliapeel en de F16-rotonde op de Zeelandsedijk terug te rijden. Zodoende kwamen we langs de aanleg van de rotonde bij tuincentrum De Zwaan in Odiliapeel. En opeens realiseerde ik me dat onze irritatie over het omrijden volledig misplaatst was.
Het was donker, koud en het miezerde. Helemaal geen prettig weer om op een zaterdagavond buiten aan het werk te zijn. Het was eerder weer om lekker binnen in De Pul te genieten van bier en goede muziek. Ons vooruitzicht. Mijn echtgenote en ik waren immers onderweg naar de muziek uit onze ontmoetingstijd.
Gehuld in oranje reflecterende hesjes werkten stoere mannen aan de doorstroom van het verkeer op de N264; een weg die ik zelf gelukkig weinig nodig heb, maar waar mijn echtgenote bijna dagelijks overheen rijdt. De trage doorstroming door de verkeerslichten bij de Oudedijk is verholpen met een rotonde. En dat stemt echt niet alleen de inwoners van ‘De Peel’ blij.
Toen ik de wegwerkers zo bezig zag, besefte ik hoeveel automobilisten er ongeduldig worden als vanwege werkzaamheden de snelheden naar beneden moeten. Het agressieve bumperkleven, claxonneren en tonen van de middelvinger spookten door mijn hoofd. Kortzichtig gedrag dat voorbij gaat aan het lange termijndoel van wegwerkzaamheden: het bevorderen van de doorstroming of de veiligheid.
Wegwerkers werken voor de weggebruikers en doen dat vaak in barre omstandigheden. Het is al snel te heet, te koud of te nat. Zelden kun je ze benijden, omdat ze ‘lekker buiten bezig zijn.’ Daarbij lopen wegwerkers voor onze veiligheid grote risico’s; zeker omdat lang niet iedereen trek heeft om zijn snelheid aan te passen of een omleiding te volgen.
Natuurlijk erger ik me ook aan een snelheidsbeperking op plekken waar ik vervolgens niets zie gebeuren, maar over die situaties heb ik het nu niet. Door daar nu over te gaan klagen doe je de helden van verkeersdoorstroming & -veiligheid tekort. Ik vind dat wij als weggebruikers veel meer onze waardering moeten tonen; in plaats van onze claxon te laten horen.
Naast het verbeteren van onze weg naar de groente & piepers zijn wegwerkers ook kunstenaars. Ze maken inventieve wegverbindingen, waarvoor ze veel meer waardering verdienen. Denk bijvoorbeeld aan de fly-overs op de randweg van Eindhoven of aan Knooppunt Ridderkerk bij Rotterdam. Rijkswaterstaat noemt dat niet voor niets: ‘Kunstwerken.’
En ja, het is tegelijkertijd een kunst om op die knooppunten de juiste weg te vinden, maar het gaat nu even niet om de weggebruiker. Ik wil waardering voor de wegwerker, want in weer en wind en op onmogelijke tijden verbeteren zij ons rijplezier.