Hoogopgeleiden krijgen daar doorgaans ook naar betaald. De student vindt het dan ook nog vanzelfsprekend dat zijn studie door de overheid betaald wordt. Zo schreef student Remco Wieskamp in het BD van 12 januari ’12 dat zijn kennis en ervaring de overheid veel geld oplevert.

De arrogantie van studenten stoort mij. Ze vinden dat ze recht hebben op een hoog salaris omdat zij de capaciteiten hebben om kennis tot zich te nemen. Er zijn legio mensen die dat niet kunnen. Zij moeten met ander werk genoegen nemen. Dat werk is niet altijd even leuk. Of het nou aan de lopende band, magazijnmedewerker, champignonplukker of postbezorger is een lange studie hoef je er niet voor gehad te hebben.

Studeren doe je volgens mij om later leuk werk te hebben. Als dat werk dan ook nog goed betaald wordt dan is het niet meer dan normaal dat je de investering terug betaald. Studenten economie leren het: ‘de kosten gaan voor de baat uit’. Naarmate je meer excelleert mag je verwachten dat daar ook een hogere beloning tegenover staat.

De vrees geen huis te kunnen kopen of dat je verantwoordelijk wordt gesteld voor de uit te keren pensioenen is een luxe probleem. Immers de pensioenen worden opgebracht door een percentage van je inkomen. Het is dus te hopen dat je veel bij moet dragen aan de pensioenen, want dan is je inkomen ook navenant. En heb je zo’n inkomen dan zijn zorgen over het aanschaffen van een woning niet nodig.

Studenten die zich ontwikkeld hebben en niet aan een goed betaalde baan komen kunnen hun studielening niet aflossen. Zij dragen waarschijnlijk ook niet bij aan de kennis en ervaring waar de overheid van profiteert. Deze studenten hebben mogelijk wel een leuke baan dankzij hun studie, maar kunnen dus de investering niet terugbetalen. Kijk in zo’n geval zeg ik: “studieschuld kwijtschelden”.

Het korten op de beurzen is natuurlijk een bezuinigingsmaatregel. Het risico is dat niet iedereen meer gaat studeren. Is dat erg? Ik denk van niet. Er zijn te veel hoogopgeleiden die zichzelf aan het werk houden met nutteloze onderzoeken, er zijn te veel mensen die willen managen en er zijn te weinig mensen die willen werken. Het salaris van die hoger opgeleiden wordt met handenarbeid verdient.

Zij die maken creëren een product waarvoor een vergoeding (prijs) gevraagd kan worden. In de prijs zit ook het salaris van de hoger opgeleiden. Het zijn de managementlagen die momenteel zo’n prijs opdrijven. Niet iedereen kan leidinggevende zijn er moet dus een selectie plaatsvinden in het aantal studerenden. Het is vervelend dat die selectie niet gemaakt wordt op basis van capaciteiten, maar op basis van de financiële achtergrond. We zullen daardoor niet de beste hoger opgeleiden, maar de meest gefortuneerde hoger opgeleiden overhouden.

Daar wil ik tegenoverstellen dat succesvolle zakenmensen risico’s hebben genomen. Ze hebben hun nek uitgestoken zonder te weten of ze het resultaat dat ze voor ogen hebben ook behalen. Daar worden zij bij succes naar betaald. Zo zou er dus ook naar het studeren moeten worden gekeken. Je neemt een risico om daar uiteindelijk de vruchten van te plukken. En nogmaals lukt dat niet dan zou de overheid bij moeten springen. Daarmee wordt het een gecontroleerd risico.

De andere optie is een gelijke betaling voor iedereen, omdat we allemaal presteren naar ons vermogen. Dan mag je van de overheid volledige betaling van je studie verwachten, maar ik denk dat studenten daar al helemaal niet warm voor lopen.