Doek alle regionale omroepen op. Niet om te bezuinigen, maar om het geld te herverdelen onder de lokale omroepen. Wat interesseert iemand in Boxmeer wat er in de gemeenteraad van Bergen op Zoom is besloten en wat maakt het iemand in Roosendaal nou de theaterdiscussie in Cuijk. De meeste regionale omroepen hebben totaal géén toegevoegde waarde in het nieuwsaanbod. En hoe groter de provincie des te meer heb ik gelijk.

Omroep Brabant, die stelt dat inwoners honderdvijftig kilometer of meer verderop niet op de inhoud van de gemeenteraad van Bernheze zitten te wachten, heeft gelijk. Deze omroep toont meteen zijn bestaansrecht aan, die is er namelijk niet. Journalistiek dient, zeker als deze met publiek geld wordt gefinancierd, te informeren. Natuurlijk zijn radio, televisie en internet meer dan informatie. Ze mogen òòk amuseren, maar het moet én zijn en niet of.

Voor de grote nieuwsfeiten, die een regionale omroep belicht heb je deze ook niet nodig. Immers dat nieuws krijg je ook wel via de landelijke kanalen. Brand Moerdijk, schoolmoord Hoogerheide, vliegtuigcrash Einhoven Airport enzovoort. Nu zouden mensen met de mediawet in de hand kunnen zeggen dat de regionale omroep nodig is voor de pluriformiteit. Zeg maar de concurrentie met de regionale krant. Toch holt de regionale omroep zich ook op dit punt uit. Ze zoeken immers steeds meer de samenwerking met elkaar. Een voorbeeld hiervan is het project rond de crossmediale burgerjournalistiek van Omroep Gelderland en De Gelderlander.

Anders zijn de lokale omroepen, die staan nog dicht bij de inwoners van een gemeente. De medewerkers weten nog echt wat er leeft in hun omgeving en ze hoeven zich niet af te vragen of een onderwerp in een andere regio nog wel interessant is. Ook wordt door lokale omroepen veel meer de noodzaak ervaren om nog te informeren in plaats van alleen maar te amuseren. Ik ben daarom van mening dat lokale omroepen een veel sterkere positie in onze samenleving moeten innemen. Ze dienen daarvoor wel voldoende middelen te krijgen en deze moeten volgens mij weg worden gehaald bij de regionale omroep.

Regionale omroepen zijn als pubers: te groot voor het servet en te klein voor het tafellaken. Nu is het zo dat pubers nog uitgroeien tot volwassenen, maar regionale omroepen zullen nooit landelijke organisaties worden. Hun medewerkers daarentegen dringen soms wel door tot de nationale zenders, maar om voor die springplank de regionale zenders overeind te houden? Ik vind van niet. De regionale omroep is zoals ook de provinciebesturen wordt gesproken: een onnodige laag in ons bestel.

Nu weet ik dat ik in een nabij verleden ook geprofiteerd heb van de subsidies aan de regionale omroep. Ook geef ik grif toe dat als zo’n omroep van mijn diensten gebruik wil maken ik beschikbaar ben. Ik ben géén filantroop, maar wel idealistisch als het gaat om de kwaliteit van lokale journalistiek en het kritisch volgen van het openbaar bestuur.

Tot slot; Ik erken het talent van velen van mijn voormalige collega’s. Ik hoop alleen dat zij ook beseffen dat een deel van hen het landelijk prima zou redden en het andere deel goed gebruikt kan worden bij de lokale omroep. Alleen moet die hen dan wel kunnen betalen. Daarom dus hef de regionale omroepen op en herverdeel de subsidies over de lokale omroepen.