“Politici zijn draaikonten”, dat hoor je vaak als journalist. Vaak gevolgd door: “waarom zou ik stemmen, het maakt niks uit, want ze doen toch wat ze zelf willen!”. Als je goed luistert dan staan deze twee uitspraken met elkaar in tegenstelling: immers, als een politicus niet van mening mag veranderen doet hij inderdaad wat hij zelf wil.

Column van WanWeek door Jolwin Dobbelsteen

Goed luisteren, dat is ook wat het CDA Bernheze naar de deelnemers aan de herindelingsenquête gaat doen, dat zei raadslid Ruud van der Linde vorige week in WanWeek. Ik hoorde hierin dat de stekker uit het herindelingsproces tussen Maasdonk en Bernheze zou gaan. Maar heb ik dan wel ‘goed geluisterd’?

Het CDA zei ook de uitslag van de enquête te respecteren. Als je dat doet, dan ga je niet zoals fractieleider Jan Bouwman van de Onafhankelijke Politieke Groepering OPG de representativiteit in twijfel trekken, omdat MAAR 27,4 procent een geldig enquêteformulier heeft teruggestuurd.

Het maakt namelijk niet uit hoe hoog de opkomst is. Het betrouwbaarheidspercentage is van belang. Politici die dat niet accepteren hoeven zich nooit meer iets gelegen te laten liggen aan opiniepeilingen, want zelden tot nooit zijn deze afgenomen onder een representatieve meerderheid.

In Bernheze en Maasdonk is geprobeerd zo’n representatieve enquête onder alle inwoners van 16 jaar en ouder af te nemen, maar is dat niet gelukt. Een meerderheid van de inwoners heeft daar namelijk gewoon géén zin in. Die interesseert het namelijk niets wat er gebeurd, maar dat wil niet zeggen dat je niet naar invullers van de enquête moet luisteren. Immers dat is de enige mening die je wel kunt weten.

De kunst is goed naar die inwoners te luisteren. De voorstanders van de fusie moeten zich nog maar eens afvragen waarom zij voor een enquête en niet voor een referendum hadden gekozen. Ze wilden toch géén simpel ja of nee horen? Ze wilden argumenten.

Argumenten zijn namelijk weerlegbaar. De inwoners vrezen grootschaligheid en dat ze er financieel op achteruitgaan. Bovendien hebben ze nauwelijks binding met elkaar. Maar zijn dat nou argumenten om de fusie te stoppen?

Bernheze redt het op termijn sowieso niet alleen en zal dus grootschaliger worden. Ook worden veel taken van het rijk naar de gemeenten gedelegeerd, waardoor de lasten omhoog zullen moeten. En het argument van binding zegt al helemaal niets.

Heeswijk en Dinther zijn in 1969 samengevoegd en ook daar voelt men zich nog steeds Heeswijker of Dinthernaar. Er zijn twee fanfares, twee gemeenschapshuizen, twee voetbalclubs en twee kerken. Kortom het is niet zo erg om géén binding met elkaar te hebben.

Angst mag volgens wethouder Rein van Moorselaar geen raadgever zijn. Waarnemend burgemeester Jan Boelhouwer zaait die volgens hem door in DeMooiBernhezeKrant aan te voeren dat Den Bosch haar zware industrie op Heesch-West gaat dumpen.

Is dat een schrikbeeld of realiteit. Den Bosch zit al voor een veel groter bedrag in dit bedrijventerrein dan Bernheze en Maasdonk samen. Terwijl op die grond wel het industrieterrein komt, tenzij Maasdonk inderdaad naar Den Bosch gaat.

De kunst is dus om inderdaad goed te luisteren, want zoals de NCRV zegt in haar slogan: als je echt heel goed luistert, hoor je zoveel meer. De voorstanders van de herindeling kunnen dus met een gerust hart het fusieproces voortzetten.  En dan stel ik voor om Landerd er dan ook maar meteen bij te nemen.

Wat mij weer brengt bij een andere reclameslogan. Die van de Délichoc-koekjesreclame uit de jaren ’80: zeg maar nee, dan krijg je er twee…. Toevallig!

En Bernheze mogelijk ook nog een nieuwe coalitie van ABB, CDA, OPG en VVD

Podcast: Play in new window

Subscribe: RSS