Ik vind het goed dat vakblad Villamedia Magazine aandacht schenkt aan de wijze waarop journalisten met zelfdoding om moeten gaan, maar ik vind het beperkt om dan één hoogleraar leeg te laten lopen. Een man die wellicht wel weet wat de gevolgen zijn van berichtgeving over suïcide, maar mijns inziens de plank mis slaat als het gaat om de oorzaak.

Ik heb me geïrriteerd aan de uitlatingen van Ad Kerkhof (hoogleraar suïcidepreventie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam). Ik vind dat hij de zaken volledig omdraait. Volgens hem is pesten alleen een aanzet tot zelfdoding als iemand al depressief is. Ik vind dat hij hiermee voorbij gaat aan dat pesten een aanzet tot een depressie is. Afwijzing en negeren is het ergste wat mensen elkaar (psychisch) aan kunnen doen. Zo met elkaar omgaan leidt tot gevoelens van verdriet en als dat lang genoeg aanhoudt tot een depressie.

Afwijzing, negeren en afkeuren zorgen voor onzekerheid bij iemand die gepest wordt of is. Dit werkt lang door en heeft ook gevolgen in zijn/haar latere arbeidscarrière. Als er niet voldoende goedkeuring en complimenten tegenover staan blijft iemand onzeker en hij of zij zal iedere vorm van kritiek als persoonlijk falen aanmerken. Een mens is een sociaal wezen. Als een kind gepest wordt en zich eenzaam voelt kan dat mijns inziens inderdaad leiden tot zelfdoding.

Ik ben blij met de aandacht voor de gevolgen van pesten. Ik zou willen dat, dit in mijn jeugd een ‘journalistiek-thema’ was geweest. Ik was kind en kon onvoldoende weerstand bieden aan dat gevoel van eenzaamheid en afwijzing. Pestprotocollen en lespakketten hadden ongetwijfeld bijgedragen aan een, voor mij, gelukkiger leven en mijn depressie voorkomen. Naast journalist ben ik dus ervaringsdeskundige.

Gelukkig leef ik nog, al moet ik daarbij ook eerlijk zijn dat ik soms nog wel aan zelfdoding denk. Dit gebeurt vooral als ik weer eens afgewezen wordt tijdens een sollicitatie. Mijn vrouw, zoontje en vrienden weerhouden mij daarvan. Hierin zie ik het bewijs dat we anderen nodig hebben en dat afkeuring, afwijzing en negeren de oorzaak van een depressie zijn. En pesten is afwijzen en afkeuren in een. Ik wijs VU-hoogleraar suïcidepreventie Ad Kerkhof in elk geval niet af en uit dit relaas blijkt ook dat ik hem niet negeer. Wel keur ik het af dat hij zich uitlaat over de psychische gevolgen van het pesten.

Ik vind het vreselijk dat pesten alleen een thema is geworden door de dramatische keuzes van Fleur, Tim & Anass (?!). Toch denk ik ook: ‘laat het alsjeblieft ergens goed voor zijn geweest’.