Zullen we de doodstraf maar weer invoeren? Nee, niet als straf maar als maatregel. We helpen er een Benno L., Sytze van der V. en Volkert van der G. ontzettend mee. Het zal deze veroordeelden nooit lukken om nog ooit een normaal leven op te bouwen. De media blijven ze maar volgen en ze raken zo nooit in de vergetelheid.
Ergens ongezien wegkwijnen in een doorzonwoning is voor dit soort veroordeelden ook niet weggelegd. Elke stap die ze zetten worden ze gevolgd. De krantenkolommen staan er vol mee en van internet komen ze ook nooit meer. Sommigen media schrijven er ook nog hun achternamen bij.
Natuurlijk is het een fijne waarschuwing dat we weten waar viespeuken en levensgevaarlijke misdadigers uithangen. We willen ze immers geen van allen bij ons in de buurt hebben wonen; ik ook niet. Toch creëren wij zo een systeem waarbij iemand een levenslange straf krijgt.
Ook zullen we moeten accepteren dat wij als samenleving voortdurend voor de verhuiskosten en uitkering van veroordeelden op moeten draaien, omdat we ze zelf geen kans op herstel gunnen. Geen baan is geen inkomen; en continue aandacht voor de misdaad, ook na uitzitten van de straf, is geen kans op een baan.
Wat denken wij nu? Denken we dat we veilig zijn als we allemaal weten waar Benno L., Sytze van der V. en Volkert van der G. uithangen? Een schijnveiligheid, dat is het! Er lopen nog meer kinderverkrachters, potentiële moordenaars en mensen met een kortlontje rond. Alleen hen kennen we nog niet. Hun daad is misschien te voorkomen met goede geestelijke gezondheidszorg. En daar bezuinigen we op. Mensen met een afwijking moeten namelijk gewoon normaal doen.
Nou, ik heb geen zin om normaal te zijn. Ik wil namelijk niet zoals de rest van Nederland voortdurend argwanend achterom zien. Ik stoor me daarom aan de enorme belangstelling voor het niet naleven van enkele afspraken door Benno L. Wellicht zijn die afspraken, in het licht van hoe wij ons als samenleving gedragen, onmogelijk na te leven. Daarop zou de media-aandacht zich moeten richten. De media moeten ons een spiegel voorhouden in plaats van ons alleen maar te bevestigen in onze angst.
Je hebt één kans en als je die verprutst ben je voor je leven lang veroordeeld. Is dan het invoeren van de doodstraf niet humaner. Dan kunnen wij tenminste lekker haatdragend blijven. Mocht ik nog ooit de fout in, gaan dan teken ik ervoor. Ik ben liever dood dan dat ik me op laat jagen door de media. Dat is namelijk mijn grootste angst.