Ik realiseerde me vanochtend om zes voor negen dat ik geen 18 meer ben. Sterker ik ben er inmiddels bijna net zo ver van verwijderd als de tijd die het me heeft gekost om 18 te worden.
De avond begon met een redelijke Poolse film in zwart-wit over Ida, een vrouw die op het punt stond haar gelofte af te leggen. Samen met haar tante ging ze op onderzoek uit naar haar leven. Die tante nam het er duidelijk van. Roken, te veel drinken en verschillende mannen in haar bed. Ik rook weliswaar niet en prefereer vrouwen in plaats van mannen, toch kon ik me vanochtend het beste identificeren met Tante Wanda.
Het was gisteren lekker weer. Ik was met de fiets naar filmhuis De Pul in Uden gegaan. Even blijven hangen na afloop was dan ook géén probleem. Om die reden haakte mijn moeder waarschijnlijk nog voor de film af en dat was misschien wel zo makkelijk, maar uiteindelijk niet zo handig.
Het gelach verplaatste zich van het filmhuis naar het café. Terwijl de laatste vierendertig minuten, en twee doelpunten, van Brazilië tegen Kroatië te zien waren ontvouwde zich een politieke discussie. Heerlijk om na te denken over een andere inrichting van het studiefinancieringstelsel. Fijn om met jongeren te zoeken naar oplossingen, niet gehinderd door de opmerking van een volwassene, die zegt: “maar daar hebben we toch geen invloed op” (de prima dooddoener om elke discussie om zeep te helpen).
Ik word sowieso vaak niet vrolijk van volwassenen. Op feestjes zitten ze of op te scheppen over hun huis, baan en gezin of ze zeuren over de hypotheek, collega’s, kinderen en echtgenoot/echtgenote. Het was fijn om me weer even jong te voelen. Toen de uitnodiging kwam om nog even mee te gaan naar de Carrousel ging ik daar gretig op in.
De beats beukten op mijn oren en ik verbaasde mij over de aanloop in zo’n nachtzaak op een donderdagavond in Uden – of all places! Bleek trouwens meteen dat, dat 24 Uurevenement van komende week helemaal niet nodig is, maar dat terzijde. Mooie strakke meiden, hippe jongens en één man van 35, die vergeten is dat hij de 18 al lang achter zich heeft gelaten, daarmee was de Carrousel afgelopen nacht gevuld.
Ik had dit stukje trouwens ook Carrousel kunnen noemen. Toch hoop ik daar niet in te zitten. Ik dien namelijk te beseffen dat ik vader ben, de dertig ruimschoots gepasseerd en ook enige verantwoordelijkheden draag binnen het huishouden. Naast NIX<18, zou er ook NIET>30 niet misstaan.
Het was vanmorgen dus om zes voor negen dat ik me realiseerde dat BZB de tekst van ‘morgen heb ik spijt’ ook geschreven moet hebben toen het kwaad al was geschied. “Morgen heb ik spijt, maar het is nu pas vanavond dus we hebben alle tijd”. Gelukkig ben ik wel op tijd fris voor Nederland – Spanje. Dat ik, doordat mijn vrouw bezoek krijgt, noodgedwongen in de kroeg moet kijken. Tsja, en mijn moeder houdt ook niet van voetbal!
Of zou het toch aan vrijdag de 13e liggen? #DTV