Als ik anderen mag geloven lijd ik een prettig leven. Helaas ben ik nogal wantrouwend van aard! Ik dacht hierover na door een artikel over de Rockacademie in Tilburg. Volgens de schrijver een pretstudie om muzikanten in de dop van straat te houden, terwijl succesvolle artiesten juist uit de goot worden opgeraapt!

Ik heb ook een pretstudie gevolgd. Jammer genoeg kwam ik daar pas enkele jaren geleden achter. Natuurlijk vond ik de Fontys Hogeschool Journalistiek in Tilburg een leuke opleiding, maar een pretstudie? Nou, zeker het eerste jaar niet. De werkdruk was hoog en het doel van de projecten ontging me.

Ik herinner me dat ik met mijn projectgroepje een voorpagina van een krant moest maken op een groot A1-vel. Dat dit wel erg lijkt op een kleuterschoolopdracht is een conclusie die je zelf mag trekken. Deze opdracht zal intussen wel geschrapt zijn. In ons land verschijnt immers alleen nog De Telegraaf op het zogenoemde Broadsheet. En het mag geen verrassing zijn dat De Telegraaf door de vakopleidingen nou net niet als het lichtende voorbeeld van de journalistiek wordt gezien, ondanks bijna dagelijks een primeur!

Goed, ik had bij die eerste opdracht van mijn HBO dus al moeten snappen dat het een pretstudie is. Toch weiger ik nog altijd om een opleiding journalistiek zo te zien. Ik zie het als opleidingen om te leren hoe de maatschappij in elkaar steekt en dit kritisch te beschouwen.

Het is wel zo dat ik liever lui ben dan moe. Op ROC De Leijgraaf in Veghel heb ik de MEAO gedaan, toch niet de meest simpele opleiding, maar met Bedrijfscommunicatie en Public Relations ook niet zo’n beproeving als bijvoorbeeld het Bank en Verzekeringswezen. Om van mijn mavo-tijd nog maar te zwijgen. Zes vakken op D-niveau, waaronder aardrijkskunde, economie en wiskunde. Laten ze dat nou net een ‘pretpakket’ noemen!

Nu ik toch zo terug in de tijd ga. Ik heb tijdens mijn basisschoolperiode nooit naar school hoeven lopen of fietsen; Ik werd altijd met een taxi naar school gebracht. Die school heette ook nog eens De Sonnewijser (en wordt echt met spelfouten geschreven). Je zou zeggen dat ik een stralend leven lijd.

Helaas herinner ik me lange dagen en weinig contact met de kinderen uit mijn dorp. Ik zou lastig in de omgang zijn, ze zeggen weinig sociaal. Dat laatste bestrijd ik, daarvoor voel ik mij te betrokken bij menselijk leed. Het lukt me wel moeilijk contacten te onderhouden. Ik kan alleen hen die me echt willen zien zoals ik ben tot mijn vrienden rekenen, misschien is dat wel voldoende.

Ik ben ongeneeslijk ziek. Ik lijd aan depressies. Ik ben hierdoor in een arbeidsongeschiktheidsuitkering beland. Ik hoef dus niet te werken. Volgens anderen heb ik een prettig leven. En nou komt het: pretstudies, pretpakketten en een prettig leven: het zijn kwalificaties van anderen, die zich vermoedelijk te kort voelen gedaan. Zij zijn ongelukkig en veroordelen mij zodat ik me ook ongelukkig voel. En dus is een prettig leven niet leuk.