Aangespoord door de meest agressieve forumreacties predikt het Brabants Dagblad geweld. De Osse burgemeester Wobine Buijs moet een groep gewelddadige jongeren met harde hand aanpakken. De krant vergeet dat geweld doorgaans leidt tot meer geweld. Een stevig gesprek met daarbij een passende taakstraf en een sanctie om de schade te verhalen zouden afdoende moeten zijn. Zeker nu de Osse bevolking al voor eigen rechter heeft gespeeld.
Het is tekenend dat de politie de openbare orde niet kan handhaven. De afgelopen week zagen we het in Oss en daarvoor was het raak in Zaandam.
Lees ik trouwens in datzelfde Brabants Dagblad hoe die Zaandamse treitervlogger op een schild wordt gehesen terwijl de slachtoffers van zijn terreur worden genegeerd. De treitervlogger heeft inmiddels een platencontract en dus aanzien. Het is exact hetzelfde als vroeger op het schoolplein: de pester is de held en de slachtoffers moeten niet zeuren. Is het niet typisch dat we vaak wel herinneren wie er werd gepest en we de pester aanmerken als de populaire jongen van de klas? Alle misstanden zijn te herleiden tot kuddegedrag. Bedenk nu even of u politieagenten helden vindt of slachtoffers?
Het is best begrijpelijk dat een minderheid – de politie – er niet in slaagt een grote groep in het gareel houden. En dat terwijl die grote groep niet eens de meerderheid is, want die zwijgt – denk nog even aan de meelopers op het schoolplein – en zo ontsporen jongeren door zich schuldig te maken aan geweldplegingen in het centrum van Oss. Ga maar na de meeste jongeren hebben twee ouders en dus is er een meerderheid die had moeten voorkomen dat deze jongeren zich excessief gaan gedragen. Daarnaast hebben veel Nederlanders geen respect voor de politie, waardoor het gezag van agenten nog verder afbrokkelt.
In plaats van jongeren terecht te wijzen of misstanden in je omgeving aan te pakken wordt er geklaagd op internetfora. Overigens hebben vooral bejaarden, hulpbehoevenden en andere niet werkenden tijd om internet te bevuilen met hun anonieme gescheld. Alsof al die ongenuanceerd geuite woede een prima voorbeeld is voor het gedrag van, waar ik nu over schrijf, de Osse reljeugd?
Ondertussen zijn de reacties van al die reaguurders voor journalisten weer genoeg aanleiding om de messen, ik bedoel: de pennen te slijpen. De ongenuanceerde uitlatingen van de ontevreden minderheid – die dus zelf aan de zijlijn staat – is ineens van een dusdanig belang dat de journalist op basis hiervan mag concluderen dat een bestuurder, in dit geval de Osse burgemeester, harder moet optreden. Volgens mij is de enige conclusie dat het wellicht anders moet en is het aan de bestuurder in kwestie om uit te zoeken: hoe dan?
Een journalist registreert in het beste geval wat er gebeurt, maar gaat niet over wat er moet gebeuren; die taak is weggelegd voor bestuurders. U weet wel die groep die het in de ogen van journalisten, columnisten en schrijvers toch nooit goed doet. Zo kent ieder zijn rol; laten we het alsjeblieft zo overzichtelijk houden, want zoals Confucius al zei: “Het leven is redelijk eenvoudig, al staan wij mensen erop het ingewikkeld te maken.”
Tot slot: mocht u zich afvragen waar ik de tijd vandaan haal om deze woede te uiten? Dan moet u dit stukje nog eens lezen, maar besef dan wel dat ik niet anoniem mijn gal spuw!