Winst Trump voorbode voor Wilders?

20161109-amerikaanse-verkiezingenDonald Trump is de 45e president van de Verenigde Staten.  Op zich logisch, want als je uit twee kwaden kunt kiezen dan ga je voor diegene die nog niet bewezen heeft incapabel te zijn. Dat Trump halve waarheden verkondigde en een worst heeft voorgehouden, die door eenieder zelf gedraaid moet worden, maakt niets uit. Het is hoop die doet leven. Mensen willen sprookjes en kiezen uit verlangen.

“Make Amerika great again”, was de worst die Trump de kiezers voorhield en gelukkig niet zijn eigen worstje. Al schijnt macht te erotiseren, dus misschien zijn er wel vrouwen die op de Trumptower zitten te wachten. Overigens zijn dames al eeuwenlang gewend zich te voegen naar de wil van de man. Wellicht dat ze daarom zo makkelijk de schouders ophalen voor de seksistische uitlatingen van The Donald.

Maar goed, het zijn de Amerikanen zelf die ervoor moeten zorgen dat hun land weer ‘groots’ wordt. Je kunt niet heel masochistisch gaan afwachten of de grote leider alsjeblieft goed voor je wil zijn; je zult zelf dat moeten doen waarvan jij denkt dat het bijdraagt aan een betere samenleving. Voor sommigen is dat blijkbaar belastingontduiking, maar dat weerhoudt je blijkbaar niet van de machtigste positie op aarde.

Het is het verlangen naar meer, meer, meer dat de Amerikanen ertoe heeft bewogen voor miljardair Trump te kiezen. Iedereen wil graaien, niet alleen mannen in de poes van een vrouw. Overigens laten de dames dat gewillig toe. Ze zijn zo slaafs dat ze zelfs na een overspel bij hun man blijven. Ze willen er alleen niet voor uitkomen. Het is daarom dat Hillary Rodham de verkiezingen niet met twee vingers in de neus heeft gewonnen. Een vrouw die haar onderdanigheid toont doet af als sterke leider.

Velen zien de verkiezing van Trump als een verrassing, maar na de democraten volgen de republikeinen. Of anders gezegd als je het een zat bent dan kies je het andere. Sinds 1945 zit er zo’n beetje om de acht jaar een president van de andere zijde in het Witte Huis met uitzondering van de periode 1981 tot 1993. In 1989 lukte het George Bush wel om het presidentschap voor de republikeinen te behouden.

Het is vooral de onvrede die Trump het presidentschap heeft bezorgd. Een onvrede die je overal in het westen waarneemt. We zijn geen knokkers meer, maar willen snelle oplossingen. De wet van de remmende voorsprong leert dat de achtergestelden daardoor zullen overwinnen. Misschien ligt de oplossing dus juist wel in hardwerkend China. Toch vermoed ik dat ook wij in maart massaal afrekenen met de gevestigde orde door te gaan voor een man die minder, minder, minder wil om uit eindelijk meer over te houden.

Stemmen op een club die opkomt voor mensen die steeds minder, minder, minder hebben weigeren we consequent vanuit uit ons collectieve verlangen ook te kunnen graaien en dan dus niet in de poes van een vrouw, maar uit de staatskas door minder belastingen, terwijl dat juist nodig is om een land weer groots te kunnen maken.