Cabaretier Youp van ’t Hek is van MIJN voetstuk gevallen. Waarschijnlijk zal hem dat koud laten, maar mij doet het des te meer. De aanleiding is zijn column ‘Openhartig’ in het NRC. In zijn doel om te shockeren is hij bij mij in elk geval geslaagd. Ik weet alleen niet of ik nu boos, verdrietig of verbaasd ben en dat brengt mij in verwarring.
Verbaasd ben ik over de reacties van mensen die daadwerkelijk geloven dat Youp van ’t Hek zijn hartfalen heeft geveinsd, omdat hij de vulgaire waarheid wilde verdoezelen. Deze mensen snappen niet wat ironie is. Daarnaast zijn ze onvoldoende op de hoogte van de exacte bekentenissen van voormalig topwielrenner Thomas Dekker. De column van Youp van ’t Hek is daar een aanval op.
Mijn generatie kan niet zonder emoticons voor duiding “;)”. Ironie is er niet meer bij mensen @youp #nrc #youp pic.twitter.com/FcplczehD1
— Nelleke Hijmans (@nellekeh) 19 november 2016
Boos maakt het mij dat Youp van ’t Hek de spot drijft met de waarheid. Persoonlijk had ik bij de openbaringen van Thomas Dekker het idee: “So what?!” Het stoort mij wel hoe Van ’t Hek spot met hartfalen, depressies, pesten, verslavingsproblemen en zijn naasten. Natuurlijk moet ik dit zien als cabaret, maar ondanks dat ik de ironie herken kan ik er niet om lachen.
Verdrietig maakt het me dat ‘de koning van de cabaret’, het geweten van Nederland en het rolmodel uit mijn pubertijd het nog nodig heeft te shockeren. Ik weet wel dat hij zelfs in die periode al opriep om te liegen en dat een nar mensen op het verkeerde been moet zetten. Toch hecht ik meer waarde aan de waarheid, hoe vunzig ook, dan een moraalridder die de leugen nodig heeft om zijn punt te maken.
Thomas Dekker heeft het volste recht om zijn beleving van de waarheid te openbaren. En hoewel Nynke de Jong stelt dat de namen eenvoudig te achterhalen zouden zijn, vind ik wel dat Dekker zich schuldig heeft gemaakt aan op zijn minst eenvoudige belediging. Het is aan de betrokkenen of zij zich willen beroepen op smaad.
Ik had Dekkers onthullingen niet hoeven weten, maar geschokt ben ik er allerminst door. Gelukkig was er Youp om bij mij alsnog een schokeffect te sorteren. Dank!
(En dit is dus sarcasme, beste dommeriken, die niet snappen dat het nationale moraalriddertje Van ’t Hek een ironische column heeft geschreven).
@youpvanthek verwarring alom. Maar het schijnt beter te gaan met je. Dus vooruit dan maar…
— Jeroen M. Groot (@JMGNL) 19 november 2016
Mijn verwarring zit in het gegeven dat ik niet weet over wie ik nou meer verbolgen ben: Youp van ’t Hek of de intellectuele NRC-lezers die niet snappen dat de columnist de spot drijft met levensbedreigende ziektes (en geneugtes). In elk geval heb ik ooit geleerd dat je niet spot met ziektes en als je dat wel doet je moedwillig mensen pijn wilt doen.
Youp van ’t Hek heeft als columnist de vrijheid te schrijven wat hij wil. Al leerden wij deze week in de zwaarbeveiligde rechtbank op Schiphol dat de vrijheid van meningsuiting begrensd is. Blijft overeind dat ik het weinig hartelijk vind om te spotten met je gezondheid; wat overigens maakt dat de hartkwaal van Youp bestaat uit de vraag of zijn hart wel klopt?!