Ik tel mee: ik heb een stalker!

Ik  ben helemaal klaar voor het Bekende-Nederlanderschap. Ik heb namelijk een stalker. Ik vind het een unieke prestatie voor een columnist met 217 volgers op Twitter (@LZMP) en 75 paginalikes op Facebook(@laatzemaarpraten). Niet echt een schokkend aantal, maar blijkbaar genoeg om anoniem gebeld te worden.

Het begon een maand geleden. En nee, ik heb het niet over die telemarketeers, die ook behoorlijk irritant en vooral volhardend kunnen zijn. Ik word sinds 20 december gebeld door een stel irritante dronken studenten (of is dat een pleonasme?). Die dronkenschap is namelijk belangrijk binnen dit verhaal, want de aanleiding vormt een blog over de pilstest op deze site.

Tien keer ben ik op 20 en 21 december gebeld door een privénummer. Telkens werd ik bevraagd over welk pilsje het lekkerste is. Aanvankelijk zag ik hier nog wel de  humor van in, maar toen ze om half acht ’s ochtends al begonnen te bellen was de lol er toch wel vanaf. Overigens vind ik dat een behoorlijk vroeg tijdstip voor een belstudent, tenzij ze door hebben zitten hijsen; dan is het een erg laat tijdstip.

De politie onderneemt geen actie tegen de telefoonterreur, daarvoor ben ik nog te onbekend. Onze dienders beschermen liever daders dan slachtoffers. Ik moest maar een ander telefoonnummer nemen. En ze zouden geen privénummers kunnen achterhalen(!?!). Waarop ik dreigde de beller om te leggen als ik erachter kom wie het is. Immers in het geval van een (mogelijk) levensdelict zou het bevoegd gezag wel actie moeten ondernemen.

Helaas, voor mij, gingen ze niet uitzoeken wie ik nou precies met de dood had bedreigd. Overigens werpt dit wel weer een heel ander licht op de term: anonieme bedreiging. Na wat googelen ontdekte ik dat ik privénummers kan blokkeren. Probleem is dat nu dus alle privénummers zijn geblokkeerd. Voordeel is dat het beter werkt dan het bel-me-nietregister tegen telemarketeers.

Nu zou je het dom kunnen vinden dat ik mijn mobiele nummer openbaar heb gemaakt, maar als kleine zelfstandige wil je bereikbaar zijn voor (potentiële) opdrachtgevers. En dat ben ik nu dus niet, want ook bedrijven en instanties kunnen mij niet meer bereiken. Hierdoor dreig ik volop opdrachten mis te lopen. Tegelijkertijd heeft de blokkade geen effect op je voicemail. Gevolg: allerlei ruis in mijn berichtenbox. De voicemail staat dus ook uit.

Het was de afgelopen 23 dagen wel lekker rustig op mijn mobiel. Tot gisteren. Vrijdag de 13e werd inderdaad een ongeluksdag. Mijn brallerige fans belden nu met  +31637647553. Om 16:11 uur hoorde ik herrie en heb ik de verbinding verbroken en ’s avonds om 20:23 uur zaten ze in beschonken toestand bij een volleybalwedstrijd. Ik, als enorme sportliefhebber, werd gevraagd voor wie ze moesten zijn. En daarna volgde de onvermijdelijke vraag welk biertje het lekkerste is. Deze telefoonterreur verpest mijn bierliefde behoorlijk, al ging mijn blog over pils.

Het enige positieve aan deze stalker(s) vind ik de aandacht die ik krijg. Hoewel ik deze stukjes hoofdzakelijk voor mezelf schrijf, vind ik het een compliment als ik word gelezen en geliket. Dankzij de volhardende moeite die deze dronken kleuters nemen weet ik in elk geval dat ik meetel, daarom: “Hoera, ik heb een stalker!”

En maandag (16 januari) opnieuw gebeld, dit maal door: +31628860125.