Een man die het gemeentehuis van Lingewaard in Bemmel ramt met een auto is verward. Een persoon die insteekt op willekeurige mensen is verward. Iemand die met een vrachtwagen inrijd op mensen, die is verward en iemand die een afscheidsbrief stuurt aan zijn collega’s, omdat hij eruit wil stappen, die is verward. Alleen mogen wij deze mensen van Onno Hoes geen verwarde personen noemen.

Volgens de voorzitter van het Schakelteam Personen met Verward Gedrag werkt berichten over verwarde personen stigmatiserend. Onno Hoes zei dat in het vakblad Villamedia van de NVJ, de Nederlandse Vereniging van Journalisten. Ik vind dit opnieuw een voorbeeld van betutteling. Allochtonen mogen zo niet meer heten, want dat zijn Nederlanders met een migratieachtergrond. Gehandicapten zijn mensen met een beperking of nog mooier mensen met een uitdaging.

Ik ben geestelijk niet altijd even stabiel. Kortom ik ken momenten waarop ik verward gedrag vertoon, of heb vertoond. Maakt mij dat een verward persoon? Laat ik het antwoord zelf geven; En dat is: “Ja, volmondig ja!”

Hoewel ik mezelf niet snel een aanslag zie plegen en vroeger niet mijn hele school heb afgeknald of wraak heb genomen op mijn werk, toch voel ik altijd iets van een connectie als ik zulke misdragingen hoor of zie. Ik ken wel hevige wraakgevoelens en soms ben ik zo teleurgesteld, dat ik mijn woede ook op een fatalistische manier zou willen uiten. En er zijn vele momenten dat ik eraan denk om mezelf iets aan te doen. Gelukkig is er tot op heden nog altijd iets geweest dat mij er van weerhoudt.

Misschien ben ik wat vaag, maar ik bedoel te zeggen: dat ik mij kan indenken dat een geestelijke pijn zo erg wordt dat deze naar buiten toe wordt geuit. En op dat moment is er mijns inziens sprake van verward gedrag. En ik vind dus dat iemand die verward gedrag vertoond een verward persoon is. Net zoals dat iemand die een brood bakt een bakker is, iemand die een ander bekeurt een agent is en iemand die nieuwsbericht maakt een journalist is.

Gaan we dan voortaan ook berichten over: ‘Een persoon die bakkersgedrag vertoond, of politiegedrag of journalistiekgedrag?’ Overigens is met die laatste groep iets bijzonders aan de hand, want de puristen vinden inderdaad dat ze 24-uurperdag  journalist zijn. Alleen als ze aan het schnabbelen zijn vertonen ze geen journalistiek gedrag. Evenals dat ze het vak zouden verloochenen als ze persberichten schrijven of communicatieadvies  geven.

In mijn opvatting mogen zulke personen zich nog steeds journalist noemen. Iemand is namelijk altijd niet maar één ding. Een man met een kind is een vader; een fotograaf als hij zijn vakantiekiekjes schiet, een dj als hij zijn radioprogramma presenteert en een verward persoon als hij zijn leven even niet meer ziet zitten.

Mij mag je dus een ‘verward persoon’ noemen. Ik draag daarom mijn geestelijke gesteldheid uit via mijn podcast en website: LaatZeMaarPraten.nl. Ik heb een depressie, maar ben niet ieder moment depressief. Kijk, met termen als achterlijk, gek, geschift of geestelijk gestoord heb ik weinig op. Ik wil juist meer begrip voor mijn situatie, maar niet door deze weg te moffelen met wollig taalgebruik.

Waar het dus gaat om begrip te kweken voor personen met verward gedrag heb ik grote waardering voor het Schakelteam. Ik denk overigens dat we allemaal wel eens iets doms doen en dus verward gedrag vertonen. En in die zin geeft de term: ‘een verward persoon’ de ernst aan.

Maar goed, als er voortaan bericht gaat worden met de benaming: ‘Personen met verward gedrag,’ dan hoef ik me als verward persoon in elk geval geen zorgen te maken. Het gaat dan NIET over mij; En dus hoef ik ook geen affiniteit te voelen. Ik kan lekker denken:  (Laat Ze Maar Praten).

de dijk – wie lacht er niet?

Podcast: Play in new window

Subscribe: RSS