Rustig het einde van de coronacrisis afwachten is er niet bij. We moeten ons instellen op een verandering van de maatschappij. Voortaan leven we in een anderhalvemetersamenleving. In allerijl bedenken architecten plannen voor de aanpassing van gebouwen en moeten looproutes op straat anders. Alsof we op termijn niet terug kunnen naar hoe het was.

Ik zie het maken van al die plannen als een poging grip te krijgen op deze onzekere situatie. Ik ben er namelijk van overtuigd dat er geen blijvende anderhalvemetersamenleving komt. De coronacrisis is een abnormale situatie die we tijdelijk moeten gedogen, maar het is het wegmaken van de crisis om uit te gaan van een nieuw normaal.

Toch zie ik ook de voordelen van een anderhalvemetersamenleving. Geen vrouw hoeft nog bang te zijn ooit te worden aangerand, dus die hele MeToo-discussie is voorbij. Bij festivals sta je niet meer tegen een naar bier, knoflook en zweet stinkende buurman aan, maar ieder heeft zijn eigen vierkante anderhalve meter, waarop je dan ook nog je kleedje kwijt kunt. De voetbalwedstrijden in het stadion, van laten we zeggen Top Oss, zijn voortaan standaard uitverkocht.

Alle terrassen zitten vol en de mensen naast je kijken niet meer op je bord mee wat je zit te eten. Op je werk hoef je niet meer als eerste te komen om de beste werkplek te bemachtigen, want de hygiëne staat geen flexplekken meer toe. Daarbij weet je ook meteen of er voor jou nog ruimte is op kantoor. En die vervelende collega werkt voortaan standaard thuis.

De prijzen van openbaar vervoer, restaurants en theaters worden zo hoog dat thuisblijven vanzelf de norm wordt en een eventueel uitstapje automatisch speciaal. Pretparken als De Efteling zullen het aantal bezoekers moeten terugschroeven of de rij voor de Vliegende Hollander begint al in het Groningse Nooitgedacht, wat van een pretpark bezoekje wel meteen een hele vakantie maakt. Dat is nog eens waar voor je geld.

Overigens is winkelen al een hele attractie, want je moet in de rij staan om binnen te mogen. Hierdoor zullen de internetverkopen trouwens nog verder toenemen, waardoor het in de centra nog rustiger wordt. Wat weer ontzettend helpt om op straat de anderhalve meter afstand aan te kunnen houden.

Abnormaal is dus ‘het nieuwe normaal.’

Een anderhalvemetersamenleving is eigenlijk abnormaal en onhaalbaar. Over iedereen die je ervan wil overtuigen dat onze maatschappij daar definitief in verandert mag je wat mij betreft denken: (Laat Ze Maar Praten).

Lunacoustic – anderhalve meter

Podcast: Play in new window

Subscribe: RSS