Geboren in Nijmegen, maar mijn hele leven niet verder gekomen dan mijn woonplaats Zeeland. Ik houd van cabaret, popmuziek, arthouse film, lekker eten, een goed biertje en mijn vrouw en zoon. Werken is nodig om de geneugten des levens te kunnen betalen. Ik ben geschoold radiomaker en ongeschoold G.E.K., oftewel Goedaardig, Eerlijk en Kritisch. Ik probeer mensen gelijkwaardig tegemoet te treden. Ik leef in het hier en nu en probeer te genieten van de momenten die ik onderweg tegenkom.
Ik zou zeggen: “Zwaai naar mij als je me ziet en ik zal terug zwaaien”.
Negeren is volgens de Transactionele Analyse de ergste psychologische afrekening. Je wordt in zo’n geval ontkent als eenheid van bestaan. Anders gezegd een woordenwisseling is vervelend en klappen doen zeer, maar niets doet zoveel pijn als genegeerd worden.
Mijn hoofd zit vol. Er is geen plek voor nieuwe inzichten of plannen. Ook niet van anderen trouwens. Mijn echtgenote, die vertelt dat we voor de zomervakantie nog een camping voor onderweg moeten boeken overstelpt me al met teveel informatie.
Het gaat eigenlijk wel goed met me, de afgelopen week. Ik ben druk met een nieuw project en heb eigenlijk geen zin om mijn dagboek in te spreken. En toch vind ik dat ik dat moet. Niet alleen als verplichting naar mijn luisteraars, ook naar mijn vrienden.
Een raar gevoel bekruipt mij als ik donderdag 3 mei mijn mail van Netflix open. Ik lees: “Volg de spectaculaire opkomst van Tim Bergling, alias Avicii, van Zweedse tiener tot het creatieve brein achter hits als Wake Me Up en You Make Me.” Avicii is dan dertien dagen dood. Hij kon de druk niet meer aan.
BNNVARA ontpopte zich de afgelopen week als de hoeder van de depressieve schapen. In de media was er volop aandacht voor mentale problemen. Er zijn weken dat ik me minder aangesproken voelde door het nieuws en televisieprogramma’s.
Ik spreek me in dit dagboek uit over zaken, die me irriteren. En ondertussen hoop ik dat jij luistert. Sterker nog ik verlang een reactie, zoiets als: “Goh, dat heb jij scherp opgemerkt” of “Ja, dankjewel Jolwin daar kan ik wel wat mee.” Ik verlang zogezegd naar positieve aandacht, terwijl ik negatief ben. Werkt dat eigenlijk wel zo?