Laat Ze Maar Praten
depressiedagboek (podcast)
Het rogge wordt al lang niet meer gemaaid met een berhaak en een zicht. Toch schijnt de politiek in Landerd niet te willen beseffen dat ansichten vervagen. Rond de verkiezingen in 2014 zagen de partijen nog de noodzaak van opschaling, maar nu de vooruitgang zich met Uden aandient gaan de hakken in het zand.
Als vrijwilliger kun je overal terecht. Sommigen, laat ik ze naïevelingen noemen, denken dat zulk werk tot een echte betrekking leidt. Ik vind mezelf allerminst cynisch en eerder realistisch als ik concludeer: “Wederkerigheid ontmoet je alleen als de ander iets van je wil, maar is dat dan nog wederkerigheid?” Toegegeven met zo’n vraagteken is het niet een keiharde conclusie, maar wel iets om volgens mij over na te denken.
Is DENK werkelijk zo uniek? De NRC onthulde vandaag dat de moslimfundamentalisten Kuzu & Öztürk gebruik maken van neptwitteraars en agressieve filmpjes. Deze aanpak moet van DENK op 15 maart een blijvertje maken. Ze bedienen zich van zogenoemde ‘trollen’. En ik maar denken dat daar vanaf waren sinds het vertrek van Sylvana Simons.
Het lijkt wel of er een verbod bestaat op geluk. Het ging met mij de laatste week best goed. Tenminste, dat dacht ik. Ik durfde me zelfs een beetje gelukkig te voelen. Dit uitspreken kan ik beter laten, heb ik gemerkt. De ander voelt zich dan namelijk geroepen dit te ontkrachten.
Ik heb heel hard zitten huilen na het zien van de film: ‘I, Daniel Blake’. Hoewel ik er vooraf al op bedacht was dat ik het een zware film zou vinden, overviel het verdriet me toch. Het was de herkenning die me diep heeft geraakt.
Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt. Met deze zin citeren Acda & De Munnik in ‘Laat me slapen’ een zin uit John Lennons ‘Beautiful Boy’. Ik heb altijd met bewondering gekeken naar mensen die hun leven – met succes – wisten te plannen. De door mij gecreëerde toekomstdroom heeft mij eind 2010 opgebroken. Ik dreigde op te geven, omdat ik niet kon opgeven.