Laat Ze Maar Praten
depressiedagboek (podcast)
Ik ben helemaal klaar voor het Bekende-Nederlanderschap. Ik heb namelijk een stalker. Ik vind het een unieke prestatie voor een columnist met 217 volgers op Twitter (@LZMP) en 75 paginalikes op Facebook(@laatzemaarpraten). Niet echt een schokkend aantal, maar blijkbaar genoeg om anoniem gebeld te worden.
Van porno tot premier. Ik wil hier graag een lans breken voor Ancilla van de Leest. Of kan ik beter zeggen: “Ik wil mijn lans voor haar breken,” gezien de opwinding die zij in haar vorige carrière als fetisjmodel Ancilla Tilia bij mij heeft veroorzaakt. Inmiddels is zij de hoedster van onze privacy als lijsttrekker van de Piratenpartij.
Ik ben blij dat de feestdagen weer achter ons liggen. Niet dat ik niet genoten heb van de gezelligheid, het lekkere eten, het cabaret en de Top 2000. Het probleem is dat ik elk jaar eindig met een stevige verkoudheid en een aanval van migraine. De hoofdpijn en het ophoesten van gele snot horen inmiddels net zo bij de jaarwisseling als aftellen, oliebollen en vuurwerk.
De rechter gaat mogelijk een fascistische politicus beschermen tegen vrijheidsstrijder Volkert van der Graaf. De man die Pim Fortuyn ombracht moet zich namelijk op dinsdag 17 januari voor de rechter verantwoorden. Volgens het Openbaar Ministerie (OM) heeft Volkert de voorwaarden van zijn voorwaardelijke vrijlating overtreden. Ik vermoed dat justitie vooral de kans op recidive wil voorkomen.
Het is vreemd, maar ik had gedacht dat het meer pijn zou doen als mijn zoontje mij: “Stomme papa,” of “Idioot” noemt. Leuk vind ik het niet, maar ik heb er meer moeite mee als hij zijn oren afschermt om mij niet te horen. Niets zo vervelend als dat een gesprek onmogelijk wordt gemaakt. Ik krijg het gevoel alsof ik de vijand ben, terwijl ik toch het beste met hem voor heb.
De idee van het basisinkomen vind ik sympathiek, maar in de praktijk is het even uitvoerbaar als onuitvoerbaar. De spreuk: “Wie wil zoekt een mogelijkheid, wie niet wil zoekt een reden,” gaat bij uitstek op voor dit idee. Tegenstanders elimineren het meteen met de beeldvorming: ‘Gratis geld.’ Voorstanders presenteren het krampachtig als: ‘nieuwe gedachte,’ terwijl eigenlijk de basis al halverwege vorige eeuw is gelegd.