Wel een plaat voor m’n kop, maar geen blad voor mijn mond. Liever zout (in de wond) dan (de) zoet(e lieve vrede bewaren). Mijn grote hart laat zich niet verworden tot een moordkuil en dus kun jij mogelijk mijn bloed wel drinken. Leve artikel 7 van de (Nederlandse) grondwet!
Vind jij ooit iets wèl leuk?, dat vroeg mijn vrouw mij vanavond. Ik schijn nogal kritisch te zijn. Niet dat ik daar zelf last van heb, maar mijn omgeving blijkbaar wel. Nou, ik heb mijn vrouw ooit leuk gevonden, anders was ik niet met haar getrouwd! Al snap, ook, ik na die vraag niet meer helemaal wat mij toen bezield heeft.
Het onderwijs moet leerlingen minder kennis laten stampen, maar ze voorbereiden op een veranderende samenleving. Dat is niet mijn mening, maar die van minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (NOS Journaal, 29 september). Ik denk juist dat je leerlingen (of studenten) moet leren ‘te begrijpen’ en daarvoor is het stampen van feiten, maar vooral de inzicht in een taal van belang.
Een rode koffer draagt de man aan het handvat. Het is niet eens een grote koffer. Wat zou er in zitten. Ik vraag het me af als ik het NOS Journaal kijk. De man is net de grens van Syrië met Turkije overgestoken.
Als je besmet bent met het radiovirus dan laat dat je niet meer los. Naast ademen, eten en slapen is het een eerste levensbehoefte. En als je denkt dat ik overdrijf, ben je vast niet besmet. Ik draag het virus wel bij me en ben er goed ziek van geweest.
Tragisch hoe een succesvol acteur besluit uit het leven te stappen. Tragisch waren ook zijn rollen. Vaak viel er wel een levensles uit te trekken. Good Will Hunting, Dead Poets Society & What Dreams May Come zijn films die bij mij op mijn netvlies staan. Pluk de dag, jaag je dromen na en laat niet los waar je van houdt. Het zijn niet de meest spannende adviezen, maar wel de meest wezenlijke.
Elke week na een uitzending van ‘Kijken in de ziel’ ken ik mezelf een beetje beter. Ondanks dat ik mezelf een programmamaker en geen journalist vond, blijk ik wel zo geleefd te hebben.