Ben jij een pessimist? Het was al weer even geleden dat ik deze vraag had gehad, maar afgelopen week werd de vraag weer gesteld. Ik neem aan een retorische. Die ik overigens toch altijd beantwoord met ik ben een realistische optimist. Tsja, blijf ik een leuk cliché vinden.
Podcast: Play in new window
Subscribe: RSS
We missen een goede buurvrouw. Niet zo eentje, die zich overal mee bemoeit en altijd de laatste roddels paraat heeft, maar een buurvrouw – het mag overigens ook een man zijn – die de tijd heeft om naar je te luisteren en met wie het prettig een kop koffie drinken is.
Het gaat eigenlijk wel goed met me, de afgelopen week. Ik ben druk met een nieuw project en heb eigenlijk geen zin om mijn dagboek in te spreken. En toch vind ik dat ik dat moet. Niet alleen als verplichting naar mijn luisteraars, ook naar mijn vrienden.
Hoop doet leven, zo luidt het gezegde. Ik leg hoop uit als verlangens, verwachtingen, vertrouwen en voornemens. De zogenoemde vier V’s. Je moet er maar van uitgaan dat deze hoop terecht is, maar blijkt deze onterecht dan ontstaat de teleurstelling.
Als ik me lekker voel dan schijnen anderen zich niet prettig bij mij te voelen. Ik zit op zo’n moment in een soort van manie. Ik ben druk, zit vol ideeën en voel me onoverwinnelijk. Tegelijkertijd weet ik dat ik het moment ten volste moet proberen te beleven, want het gaat zo weer voorbij.