BNNVARA ontpopte zich de afgelopen week als de hoeder van de depressieve schapen. In de media was er volop aandacht voor mentale problemen. Er zijn weken dat ik me minder aangesproken voelde door het nieuws en televisieprogramma’s.
Podcast: Play in new window
Subscribe: RSS
Ik spreek me in dit dagboek uit over zaken, die me irriteren. En ondertussen hoop ik dat jij luistert. Sterker nog ik verlang een reactie, zoiets als: “Goh, dat heb jij scherp opgemerkt” of “Ja, dankjewel Jolwin daar kan ik wel wat mee.” Ik verlang zogezegd naar positieve aandacht, terwijl ik negatief ben. Werkt dat eigenlijk wel zo?
Ik vind dat je alles moet kunnen zeggen, maar niet dat je daarom dan ook maar alles moet zeggen. En zo kan het dat ik deze week een column heb teruggetrokken. Al merk ik wel dat ik daar dan vervolgens weer moeite mee heb.
We zijn slechts passanten in elkaars leven. Alleen de snelheid waarin we elkaar passeren varieert. Velen blijven slechts even, anderen een hele tijd en van sommigen hoop je dat ze je nooit zullen verlaten. Toch eindig je uiteindelijk alleen. Het is daarom van belang dat je het met jezelf kunt uitstaan.