Bijna nooit visite

Uden doet komende zondag (10 december) mee aan Muziek bij de Buren. Ook in mijn huiskamer komt een artieste optreden. Fijn dan krijg ik ook eens visite. Normaal gesproken komt er alleen bezoek op een verjaardag. Snap ik best, want dan hoeven ze niet met me te praten, omdat ik druk ben met drankjes inschenken, afwassen, ontvangen en hapjes op tafel te zetten. Het keuvelt nou eenmaal niet lekker met een depressieveling.

 

Lieve Martijn, #hetraaktmijook

Ik herinner niet wanneer ik voor het laatst zo ontzettend gehuild heb als dat ik afgelopen vrijdag heb gehuild om jou. En ik ken je niet eens. Toch grijpt jouw zelfverkozen dood mij ontzettend aan. Je was pas 17 jaar.

Lees verder

Ongehoord gedrag

Ik schijn hard te praten en een neiging tot schreeuwen te hebben. Ik ben me daar onbewust bewust van. Dat wil zeggen: het gaat om mijn ongehoorde gedrag.

Hoor mijn bedoeling!

Lees verder

(onder) invloed

Het leven is als het water van de rivier in het lied ‘De Steen’ van Bram Vermeulen. Je kunt er wel invloed op willen uitoefenen, maar het vindt toch altijd een weg. Soms zou ik willen dat dit eerder tot me was doorgedrongen. Mogelijk had ik mijn steen dan niet verlegd. Al weet ik niet of ik dan nu gelukkiger was geweest.

Hoor mijn bedoeling!
Lees verder

Iedereen dood

In Nieuwsuur vroeg de 57-jarige Martin Kock waarom hij volgens de plannen van Alexander Pechtolds D66 nog achttien jaar moet wachten. Het antwoord is eigenlijk even simpel als hard: omdat zijn leven nog niet voltooid is. Alleen heldere mensen zouden vanaf hun vijfenzeventigste om euthanasie mogen vragen. Echter, wanneer ben je nog helder?

Lees verder