Laat Ze Maar Praten
depressiedagboek (podcast)
Ik heb me zojuist helemaal in het nieuw gestoken. Dat wil zeggen: Ik heb een nieuwe outfit, maar het is wel tweedehands kleding. Voor deze toekomstige overheidsdienaar ligt namelijk geen uniform klaar; zou trouwens wel weer een ander licht werpen op de term: “Schooluniform”.
Nooit zullen wij in Zeeland nog loskomen van De Morgenzon. Het swingende kindcentrum heeft de naam van de voormalige discotheek gekregen. Niet echt verrassend en daarom had ik geen suggestie ingestuurd. De uitkomst stond bij voorbaat al vast. Wel ben ik benieuwd naar de overige 64(!) suggesties, die moeten immers wel heel erg slecht zijn anders waren ze niet terzijde geschoven.
Goed nieuws is geen nieuws, dacht ik vanmorgen toen ik de opening van het Brabants Dagblad las: “meer weten en minder vakken”. Wellicht wordt dit voorstel in het onderwijs niet met gejuich ontvangen, maar ik ben blij, want er is nog nooit zo snel naar mij geluisterd!
Het onderwijs moet leerlingen minder kennis laten stampen, maar ze voorbereiden op een veranderende samenleving. Dat is niet mijn mening, maar die van minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (NOS Journaal, 29 september). Ik denk juist dat je leerlingen (of studenten) moet leren ‘te begrijpen’ en daarvoor is het stampen van feiten, maar vooral de inzicht in een taal van belang.
Als ik anderen mag geloven lijd ik een prettig leven. Helaas ben ik nogal wantrouwend van aard! Ik dacht hierover na door een artikel over de Rockacademie in Tilburg. Volgens de schrijver een pretstudie om muzikanten in de dop van straat te houden, terwijl succesvolle artiesten juist uit de goot worden opgeraapt!
Een oordeel is snel gegeven. Ik merkte deze week hoe een oordeel juist en tegelijkertijd ontzettend foute kritiek kan zijn. Het ergste is dat ik zelf slecht tegen kritiek op taalfouten kan. Ik wil namelijk perfect zijn.