Laat Ze Maar Praten
depressiedagboek (podcast)
Rekent de bakker voor u ook een andere prijs vanwege uw inkomen? En krijgt u bij de supermarkt een vermogenstoeslag of juist een voedselbankkorting? Heeft de tandarts verschillende inkomenstarieven voor het plaatsen van een kroon? Betaalt u in het openbaar vervoer meer voor dezelfde stoel dan uw medereiziger op basis van uw salaris? Ik dacht het niet, hè?
Er zijn geen grenzen meer en dus willen wij ons land sluiten. Hoe groot kan een tegenstelling zijn? Enerzijds weten we meer, roepen we luider en laten wij ons niet door een fysieke afstand beperken. Anderzijds wensen we mensen op afstand te houden.
Het vormen van een nieuwe gemeente moet niet een uitvloeisel zijn van een politiekidee, maar een wens vanuit de samenleving. Ondernemers, instellingen, verenigingen en inwoners moeten zich kunnen herkennen in het verleggen van de grenzen, zodat er een nieuwe eenheid ontstaat. De Maashorst kan een verbindende factor zijn tussen Uden, Landerd & Bernheze.
Op de uitslag van het Oekraïnereferendum van aanstaande woensdag is geen peil te trekken, lees ik zojuist in het Brabants Dagblad. Om eerlijk te zijn weet ik ook nog niet wat, maar vooral of ik moet gaan stemmen. Ik heb niet om dit referendum gevraagd.
Nederland loopt graag in de voetsporen van de Verenigde Staten. Vaak is het weinig hoopgevend om voor de 51e staat van Amerika door te gaan. De kloof tussen arm en rijk is gigantisch, zo was afgelopen week weer eens te zien in Nieuwsuur. Vaak vind ik dat Amerika haar tradities mag houden. Uitzondering hierop vormt het door Twan Huys naar Nederland gehaalde Correspondents’ Dinner. Dat mag van mij best een blijvertje zijn, maar dan wel met het juiste publiek.
Schelden, schreeuwen, spugen en slaan, dat is nodig om gehoord te worden. Hoe grover de opmerking, hoe groter het gehoor. Het maakt niet uit of je goed geïnformeerd bent of slechts kort door de bocht gaat als je maar om aandacht smeekt.