Laat Ze Maar Praten
depressiedagboek (podcast)
De problemen bij de Kinderboerderij Uden zijn een prima voorbeeld van wat er mis is met de arbeidsmarkt in Nederland. Binnen veel vrijwilligersorganisaties wordt er ook gewerkt door (gesubsidieerde) arbeidskrachten en hierdoor wordt regulier werk niet meer zo gezien en gewaardeerd. De gemeente Uden handelt hypocriet door enerzijds de Kinderboerderij Uden aan te merken als vrijwilligersorganisatie en anderzijds te (laten) gebruiken als reïntegratieplek.
Aangespoord door de meest agressieve forumreacties predikt het Brabants Dagblad geweld. De Osse burgemeester Wobine Buijs moet een groep gewelddadige jongeren met harde hand aanpakken. De krant vergeet dat geweld doorgaans leidt tot meer geweld. Een stevig gesprek met daarbij een passende taakstraf en een sanctie om de schade te verhalen zouden afdoende moeten zijn. Zeker nu de Osse bevolking al voor eigen rechter heeft gespeeld.
Vriendschappen tussen een man en een vrouw brengen vroeg of laat altijd seksuele spanningen met zich mee. De Arabische filosofie heeft het in die zin goed bekeken door vrouwen te sluieren. Ik stel voor dat alle vrouwen in ons land dat voorbeeld volgen en voortaan in een vormeloze wijde jurk over straat gaan. Volgens mij bevordert dat de gelijkwaardige communicatie.
Minister Edith Schippers (VWS) vindt dat er te weinig wordt gesproken over depressie. De volksgezondheidsminister heeft daarom een campagne gelanceerd om deze volksziekte nummer een bespreekbaar te maken. Volgens de Rijksoverheid worstelt een op de twintig Nederlanders jaarlijks met een depressie, onder jongeren zou dat zelfs een op de vijftien zijn, zo weet RTL Nieuws. In plaats van het voorkomen van depressies moet het taboe erop doorbroken worden. Maar hoe wil je begrip voor iets kweken als de patiënt zelf al nauwelijks wil accepteren dat hij ziek is?
Ik ben een ‘Wegkijker’, die conclusie viel mij verledenweek zaterdag via Twitter ten deel. Ik moet toegeven dat ik het aanvankelijk las als een verwijt van een betweterige journalist (of is dat een pleonasme). In dit geval kan ik alleen maar toegeven dat hij het inderdaad goed gezien heeft. Ik wil het soms gewoon niet meer zien.
Ik heb een zwak voor de Vlamingen. De kunst van het levensgenieten verstaan zij wellicht net iets beter dan in Zuid-Nederland. Brabant gaat prat op het Bourgondische, maar steekt toch schril af bij België. Alleen: hoe moet ik het masochistische van de Vlamingen plaatsen? Hierbij een poging…