Laat Ze Maar Praten
depressiedagboek (podcast)
Ik ben helemaal klaar voor het Bekende-Nederlanderschap. Ik heb namelijk een stalker. Ik vind het een unieke prestatie voor een columnist met 217 volgers op Twitter (@LZMP) en 75 paginalikes op Facebook(@laatzemaarpraten). Niet echt een schokkend aantal, maar blijkbaar genoeg om anoniem gebeld te worden.
Zou het dan eindelijk zover zijn? Het zou kunnen. De SP is immers al zo strijdbaar dat deze politici eisen dat zij nu aan de beurt zijn. Ze kunnen meeregeren bedoelen, maar dan wel omdat ze vinden dat hun achterban niet langer ontzien kan worden. Ik heb al vaker gewaarschuwd: ‘Wie haat zaait, zal geweld oogsten.’ Nu waarschuwt ook de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid voor tegenstellingen.
Ik ben een ‘Wegkijker’, die conclusie viel mij verledenweek zaterdag via Twitter ten deel. Ik moet toegeven dat ik het aanvankelijk las als een verwijt van een betweterige journalist (of is dat een pleonasme). In dit geval kan ik alleen maar toegeven dat hij het inderdaad goed gezien heeft. Ik wil het soms gewoon niet meer zien.
Woorden kunnen pijn doen en woorden kunnen troosten. Woorden kunnen aanzetten tot haat of juist oproepen tot verzoening. Woorden zijn krachtig en tegelijkertijd ontzettend slap. Een woord is niet meer dan een aantal gecombineerde letters en woorden zijn lettergroepen die door iemand in een bepaalde volgorde zijn gezet.