Laat Ze Maar Praten
depressiedagboek (podcast)
Mijn beste vriend is altijd een vriendin geweest. Alleen is dat contact een beetje verwaterd. Daarmee zou de functie van ‘beste vriend’ vacant kunnen zijn. Toch heb ik niet de behoefte om iemand als mijn ‘beste vriend’ aan te wijzen. Enerzijds doe je er anderen mee tekort en anderzijds plaats je er iemand mee op een voetstuk; waar diegene vervolgens alleen maar vanaf kan lazeren.
Als je besmet bent met het radiovirus dan laat dat je niet meer los. Naast ademen, eten en slapen is het een eerste levensbehoefte. En als je denkt dat ik overdrijf, ben je vast niet besmet. Ik draag het virus wel bij me en ben er goed ziek van geweest.
Ik ben een positief mens. Ik ben bij vlagen zelfs naïef. Ik zal zelden schrijven dat iemand iets niet kan. Zelfs al geeft deze persoon op dat moment weinig blijk van het tegendeel. Ook ben ik niet te flauw als het gaat om mijn eigen beperkingen toe te geven. Ik sta heus wel eens lachend op foto’s; Al heb ik naar bijgevoegde foto een half uur moeten zoeken, is deze ruim een jaar oud en is de lach wellicht iets te gemaakt. Tsja, ik zie snel verbeterpunten en haal graag het beste uit mezelf. Wat regelmatig tot teleurstelling leidt (en lijdt).